15 Mayıs 2010

Kanat Çırpanlar

Yeni bir başlangıç
Herhangi bir kitap
Deniz kokusu
Ve ötüşen martılar...

Haydarpaşa özlemleri saklıyor hala,
Kumbarası dolmuş,
Her gidenin ardından.
Salıverdik bugün
Martıların kanatlarına
Götürsünler geldikleri yere
Hiç sorgusuzca diye.

Bir ses geldi İstiklal'den
Hıçkırık gibi,
Boğuk ve davetkar
Köşede ağlayan bir kadın
Dudakları öpülmeye susamış
Kelimeleri mırıltıyla çıkan
Kucağında özlemler birikmiş
Her gidenin ardından.

Kendine yabancı bir adam,
Üstü başı kirli,
Aşınmış paçaları
Bilinmeyen sokaklarda yürümekten,
Kokusu bir fahişeden güzel
Ve aramış huzuru belli
Yüzü bereketli bir nehir gibi.

Bir özlem var duyulan
Ne biriken ne azalan
Arada kalmış
Ayran gönüllü aşık gibi
Kendinde kaybolmuş
Yitirmiş kelimeleri
Geçerken küllenmiş tepelerinden İstanbul'un.

Oysaki başlarken,
Bir cennet düşlemişti.
Herkes gibi
Ona kanatlar sunacaktı
Ve şarkılar
İlham aramayan...

İstanbul
Dar sokaklarında
Belki veremedi kanatlar onlara
Ama öyle şarkılar sundu ki,
Yeni başlangıçlarda
İlham olanlara
Hüzün dökmüş sonbahar yapraklarında
Bitmeyen dar sokaklarında.

Hiç yorum yok: